CZY DZIEDZICZYMY ŁYSIENIE?
Genetyka potrafi zaskakiwać. To właśnie ona odpowiada za to, jaki masz kolor oczu, budowę ciała czy wzrost. Podobnie jest w przypadku charakteru – swoją asertywność, pracowitość czy życzliwość zawdzięczasz przodkom. Jak się jednak okazuje – istnieje również zależność między łysieniem a genetyką. Dziedziczenie problemów z włosami czy przedwczesną ich utratą jest zapisane w Twoich genach. Zobacz, jakie są przyczyny i objawy łysienia genetycznego.
Łysienie a testosteron – główna przyczyna łysienia genetycznego
Bezpośrednią przyczyną łysienia genetycznego jest testosteron, czyli hormon męski. Mówiąc dokładniej, problemem jest jego pochodna – dihydrotestosteron albo DHT – wiążąca się z mieszkami włosowymi. W efekcie ulegają osłabieniu i zmniejszeniu, a fryzura staje się widocznie przerzedzona. W wielu przypadkach nadmiar testosteronu może prowadzić nawet do całkowitej utraty włosów. Takie łysienie genetyczne występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn.
Łysienie powodowane przez testosteron nazywamy androgenowym. Jest ono jedną z najczęstszych przyczyn utraty włosów, która jest uwarunkowana genetycznie. Bardzo często, jeśli ktoś z rodziny zmagał się z tym łysieniem, to istnieją duże szanse, że prędzej czy później wystąpi ono też u Ciebie. Łysienie, za które odpowiedzialny jest testosteron, jest dość łatwe w rozpoznaniu i diagnozie – najpierw pojawiają się zakola, a kolejno przesuwa się linia włosów. Wyróżniamy aż 7 stopni łysienia androgenowego (dotyczą one mężczyzn). U kobiet rzadko kiedy dochodzi do trwałej i całkowitej utraty włosów. Zazwyczaj kończy się na przerzedzeniu fryzury w partii ciemieniowo-szczytowej.
Geny – winowajcy łysienia genetycznego
Za wystąpienie łysienia genetycznego odpowiadają geny kodujące receptory dla androgenów oraz te niezbędne do ich wytwarzania i zamiany w DHT. To właśnie ich mutacje sprawiają, że ryzyko utraty włosów między 20. a 60. rokiem życia znacząco wzrasta. Jednak o wiele bardziej narażeni na ich wystąpienie są mężczyźni, ponieważ to oni mają wyższy poziom testosteronu i androgenów. Nawet 60% panów przed osiągnięciem wieku emerytalnego zauważy u siebie łysienie o podłożu genetycznym. W przypadku kobiet wartość ta wynosi 30-40% populacji po 50. roku życia. Natomiast u młodszych pań jest ona o wiele niższa – waha się między 3-6%. Oczywiście, należy pamiętać, że na aktywację genów ma wpływ wiele czynników środowiskowych – u niektórych osób, w których rodzinie wystąpiło łysienie genetyczne, może nie dojść nigdy do utraty włosów.
Jakie są objawy łysienia genetycznego?
Pierwsze objawy łysienia, którego przyczyną jest genetyka, można zauważyć już przed 30. rokiem życia. Na samym początku pojawiają się problemy z nadmiernym wypadaniem włosów oraz widoczne zmniejszenie ich grubości. Co istotne, to u mężczyzn łysienie genetyczne jest o wiele bardziej widoczne – występują ubytki na czubku głowy oraz w okolicy skroni i czoła. Wraz z upływem czasu fryzura coraz bardziej się przerzedza, aż na samym końcu włosy obejmują wyłącznie tył i bok głowy. Z kolei u kobiet początkowo pojawia się przerzedzenie na środku głowy, jednak nie dochodzi do utraty kosmyków o charakterze całościowym.
Inne przyczyny łysienia
Uwarunkowania genetyczne są jedną z wielu przyczyn nadmiernej utraty włosów, która może prowadzić do łysienia. Za nagłe zwiększenie ilości wypadających kosmyków odpowiadać może również stres, niewłaściwa dieta, nieodpowiednia pielęgnacja, choroby skóry głowy czy nawet trwająca pora roku. Na tym jednak nie koniec! Jakie inne czynniki mogą powodować nadmierną utratę włosów?
Ferrytyna a wypadanie włosów
Ferrytyna to białko występujące naturalnie w organizmie, przede wszystkim w śledzionie, wątrobie i szpiku. To właśnie ona jest odpowiedzialna za magazynowanie żelaza, jednocześnie chroniąc komórki przed jego szkodliwym działaniem. Szacuje się, że około 30% tego pierwiastka jest przechowywane w ferrytynie i innych kompleksach białkowych.
Jakie są w takim razie zależności między ferrytyną a wypadaniem włosów? Jak się okazuje – białko jest niezbędnego do właściwego przebiegu podziałów komórkowych w mieszkach włosowych, a tym samym jest potrzebne do zachowania prawidłowego wzrostu włosa. Dodatkowo oddziałuje na kondycję i grubość kosmyków. Gdy poziom ferrytyny jest zbyt niski, włosy wolniej rosną lub mają niezmienną długość. To wszystko przez skrócenie ich cyklu życia, któremu towarzyszy również zwiększona łamliwość i osłabienie fryzury.
Tarczyca a wypadanie włosów
Tarczyca jest niewielkim organem wytwarzającym kalcytoninę, trójjodotyroninę oraz tyroksynę, czyli hormony tarczycy niezbędne w przemianie materii. W momencie, gdy ich poziom jest zbyt niski (niedoczynność tarczycy) lub wysoki (nadczynność tarczycy), zwiększa się wypadanie włosów. Tarczyca, a dokładniej produkowane przez nią hormony, są niezbędne do zachowania optymalnej kondycji mieszków włosowych.
Jaka jest zależność między niedoczynnością tarczycy a wypadaniem włosów? Zaburzenia hormonalne powodują wystąpienie rozproszonego na całej głowie przerzedzenia fryzury. W przeciwieństwie do wielu typów łysienia nie mamy do czynienia z widocznymi “łysymi plackami”. Dodatkowo u pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem Hashimoto łysienie tarczycowe może doprowadzić do wystąpienia łysienia autoimmunologicznego.
Wypadanie włosów w przypadku nadczynności tarczycy wygląda podobnie – na głowie pojawiają się widoczne przerzedzenia, którym towarzyszy nadmierna utrata kosmyków. Łysieniu tarczycowemu towarzyszą inne objawy, które są charakterystyczne do nadprodukcji hormonów tarczycy – drżenie rąk, problemy z koncentracją, suche oczy czy bezsenność.
Wypadanie włosów w trakcie menopauzy
Menopauza, nazywana potocznie okresem przekwitania, to czas, w którym jajniki zaczynają wytwarzać coraz mniej estrogenu, a miesiączki stają się coraz rzadsze, aby wreszcie całkowicie ustać. Klimakterium to również okres, w którym kobiety mogą zauważyć wiele zmian w swoim ciele i samopoczuciu. Są one całkowicie normalne. Zaliczamy do nich rozchwianie emocjonalne, podwyższone ciśnienie krwi, przyrost tkanki tłuszczowej, zaparcia, osłabione libido, a nawet wypadanie włosów. Tak, menopauza ma również wpływ na Twoją fryzurę!
Co ciekawe, wypadanie włosów w trakcie menopauzy jeszcze kilkanaście lat temu było uważane przez wiele osób za mit. Jak się jednak okazuje – zmiany hormonalne zachodzące w kobiecym organizmie podczas przekwitania mają realny wpływ na kondycję fryzury. Przyczyną zwiększonej ilości wypadających włosów w okresie menopauzy jest obniżający się poziom progesteronu i estrogenu. Do tej pory to właśnie one odpowiadały za zdrowie mieszków włosowych oraz przedłużenie fazy wzrostu włosów. W wyniku klimakterium następuje wzmożona produkcja testosteronu i androstendionu, które działają odwrotnie – powodują zanikanie mieszków włosowych, jednocześnie sprawiając, że fryzura staje się przerzedzona, a włosy słabe i cienkie.
Jak radzić sobie z łysieniem genetycznym i nie tylko?
Utrata włosów, i to zarówno o podłożu genetycznym, jak i środowiskowym, jest problemem nie tylko estetycznym. Choć nie zagraża bezpośrednio życiu i zdrowiu, to dotknięciu nim pacjenci zmagają się również z psychologicznymi aspektami postępującego łysienia – zaczynają się wycofywać z życia społecznego, a ich samoocena spada.
U osób, u których zdiagnozowano łysienie genetyczne, zazwyczaj stosowana jest się kuracja minoksydylem – organicznym związkiem chemicznym, którego zadaniem jest pobudzenie mieszków włosowych do pracy i prawidłowego wzrostu włosa. Pacjenci decydują się też na mezoterapię, terapię światłem LED, osocza bogatopłytkowego czy karboksyterapię. Wi skrajnych przypadkach uciekają się to rozwiązań chirurgicznych, czyli inwazyjnej metody, jaką jest przeszczep włosów.
W Hair Majesty Studio proponujemy za to zupełnie nieinwazyjne, szybkie i bezpieczne rozwiązania estetyczne. U nas możesz uzyskać kompleksową i indywidualnie dopasowaną pomoc, która ma na celu zwrócenie Ci wymarzonej fryzury bez względu na przyczynę i stopień zaawansowania łysienia.. Zawsze znajdujemy metodę dopasowaną do Twoich potrzeb! Wśród dostępnych opcji czekają rewolucyjne systemy CNC,czy systemy włosów. Umów się na konsultację!
